List ministra Przemysława Czarnka z okazji Dnia Edukacji Narodowej

Dzień Edukacji Narodowej

Dzień Edukacji Narodowej, zwany tradycyjnie Dniem Nauczyciela, funkcjonuje od 1982 roku jako święto wszystkich nauczycieli i pracowników oświaty. Wprowadzono je ustawą – Karta Nauczyciela z 1982 r.

Nazwa Dzień Edukacji Narodowej pochodzi od powołanej przez Sejm w 1773 roku z inicjatywy kró1a Stanisława Augusta Poniatowskiego, Komisji Edukacji Narodowej – pierwszego w Europie ministerstwa oświaty, które zajęło się reformowaniem szkolnictwa w Polsce i uczyniło nasz kraj prekursorskim w tej dziedzinie.

Działalność Komisji Edukacji Narodowej miała przełomowe znaczenie w historii polskiego szkolnictwa. Opracowano wówczas nowe programy nauczania, zorganizowano na nowo szkoły średnie, zreformowano szkoły wyższe. Reforma szkolnictwa miała stanowić istotne ogniwo reformy państwa, jej celem było wykształcenie pokolenia Polaków świadomych swoich obowiązków obywatelskich, wyposażonych w wiedzę użyteczną, opartą na ówczesnych zdobyczach nauki.

Obecnie 14 października jest dniem, w którym podczas uroczystości przypomina się najlepsze tradycje naszego narodu i państwa, nagradza zasłużonych nauczycieli w podziękowaniu za ich trud oraz poświęcenie.

Dzień Edukacji Narodowej jest wolny od zajęć lekcyjnych (na podstawie art. 74 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela). Uczniowie nie mają tego dnia lekcji, ale nie jest to dla nich dzień wolny od obecności w szkole. Szkoła w tym dniu jest zobowiązana prowadzić zajęcia opiekuńcze (w godzinach ustalonych w szkole) lub zajęcia innego rodzaju, na przykład związane z odbywającymi się z tej okazji uroczystościami szkolnymi.