Raport o stanie oświaty województwa zachodniopomorskiego
Od kilkunastu lat województwo zachodniopomorskie plasuje się na końcu stawki krajowego rankingu wyników, jakie w egzaminacyjnych szrankach osiągają absolwenci klas gimnazjalnych oraz maturzyści. To swoistego rodzaju paradoks. Z jednej strony bowiem w zestawieniu najlepszych polskich liceów ogólnokształcących od wielu lat w czołówce pojawia się XIII Liceum Ogólnokształcące ze Szczecina, które w tym roku wygrało nawet tę rywalizację,
z drugiej natomiast, egzaminacyjne notowania naszych absolwentów – zwłaszcza tych spoza stolicy województwa – są po prostu katastrofalne. W samym Szczecinku nie jest jeszcze aż tak źle, co wcale nie oznacza, że nie powinno być lepiej, ale to już przyczynek do zupełnie innego artykułu.
Aby zdiagnozować przyczyny pogłębiającej się zapaści oświatowej w Zachodniopomorskiem, Kuratorium Oświaty w Szczecinie powołało Radę Edukacyjną, w skład której - oprócz pracowników nadzoru pedagogicznego - zasiadają również przedstawiciele organów prowadzących szkół – w tym oczywiście naszego miasta i powiatu. W ramach jej działań już
w październiku 2017 roku podpisano porozumienie z Uniwersytetem Szczecińskim
o współpracy w zakresie podejmowania różnorodnych zadań podnoszących jakość kształcenia w zachodniopomorskich szkołach. Z interesującymi efektami tej współpracy mogliśmy się niedawno zapoznać.
Podczas ostatniego posiedzenia Rady Edukacji przy Zachodniopomorskim Kuratorze Oświaty przedstawiono nam bowiem raport oświatowy i muszę przyznać, że nie przedstawia się on zbyt optymistycznie. Autorkami badań naukowych są pracownice Uniwersytetu Szczecińskiego, panie dr – Zofia Kuczyńska i Edyta Kopaczewska. Dzięki ich uprzejmości mogę Państwu zaprezentować najważniejszą część przedstawionej diagnozy stanu zachodniopomorskiej oświaty.
Wnioski, wbrew pozorom, wcale nie są tak jednoznaczne, jak mogłoby się na pierwszy rzut oka wydawać. Jedno w każdym razie jest pewne. Od dłuższego czasu nasze województwo ma poważny problem z poziomem świadczonych usług edukacyjnych i należy to jak najszybciej zmienić. Raport szczecińskich naukowców nie jest w tej materii oczywiście przełomem, rozpoczyna jednak mozolny proces wydobywania się z zapaści. Jakie będą efekty dalszych działań kuratorium? Trudno powiedzieć. Perspektywa najbliższych kilku lat będzie w tym przypadku decydująca. Czy postulowane przez naukowców zwiększenie nadzoru pedagogicznego kuratorium nad szkołami oraz idące za tym zintensyfikowanie aktywności dyrektorów placówek w zakresie kontroli jakości pracy nauczycieli, dadzą pożądane efekty? Czy profesjonalne doradztwo metodyczne jest w stanie poprawić jakość kształcenia w naszym województwie? A może potrzebne są gruntowniejsze zmiany całego systemu edukacji włącznie z likwidacją Karty Nauczyciela i wprowadzeniem nowych zasad wynagradzania nauczycieli? Na te pytania prędzej czy później będziemy musieli sobie odpowiedzieć. Zanim to się jednak stanie, warto zapoznać się z przygotowanymi przez naukowców fragmentami badań. Ich lektura z pewnością okaże się interesująca.
